.
άγριος, αδάκρυτος, αδιάφορος, αδόνητος, αδυσώπητος, άκαμπτος, άκαρδος, αλύγιστος, αλύπητος, αμείλικτος, αναίσθητος, αναλγής, ανάλγητος, ανελεήμονας / ανελεήμων, ανελέητος, ανέλεος, ανεξίλαστος, ανεξιλέωτος, ανήλεος, ανοικτίρμονας / ανοικτίρμων, απαθής, απάνθρωπος, απηνής, απόνετος, άπονος, αρχίδι, άσπλαγχνος / άσπλαχνος, ασταμάτητος, άστοργος, ασυγκίνητος, ασυμπαθής, άτεγκτος, (υπερβολικά) αυστηρός, βάναυσος, βάρβαρος, βαρυκάρδιος, βίαιος, δίχως + έλεος / καρδιά / οίκτο [κ.λπ.], εντατικός, εξοντωτικός, ζώο / ζώον, κάθαρμα, καθίκι, καρδιά από πέτρα, κτήνος, κτηνώδης, κωλόπαιδο, λυσσαλέος, μαλάκας, μανιακός, μουνί, μουνόπανο, πετρόκαρδος, πετρόψυχος, σκληροκάρδιος, σκληρόκαρδος, σκληρόπετσος, σκληρός, σκληρόψυχος, σκυλί, σκύλος, σκυλόψυχος, συνεχής, τέρας, φονικός, χοντρόπετσος, χωρίς + έλεος / καρδιά / οίκτο [κ.λπ.], ψυχρός, ωμός
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Γιατί χρησιμοποιείτε βρισιές?Ντροπή σας.
Οι βρισιές είναι και αυτές λέξεις, αναπόσπαστο κομμάτι μιας ζωντανής γλώσσας. Ενίοτε χρησιμοποιούνται πολύ ελαφρά και περιπαιχτικά (ακόμα κι ανάμεσα σε πολύ αγαπημένα μεταξύ τους πρόσωπα) κι άλλοτε κακοπροαίρετα, με σκοπό να πληγώσουν.
Σκοπός μας εδώ (προφανώς) δεν είναι να πληγώσουμε ανθρώπινες ψυχές, αλλά να δείξουμε κάποια στοιχεία της γλώσσας μας όπως αυτή χρησιμοποιείται στην εποχή μας.
Κι εμένα με πονάει λίγο όταν βλέπω σημεία στίξης ξένα προς την ελληνική γλώσσα (?) να χρησιμοποιούνται στη θέση των κανονικών (;) ολοένα και πιο συχνά, αλλά είναι μια γλωσσική πραγματικότητα την οποία αναπόφευκτα αποδέχομαι ως μέρος της εξέλιξης μιας γλώσσας κι η αποδοχή αυτή, σιγά-σιγά, με ανακουφίζει ψυχικά.
Εύχομαι οι παραπάνω σκέψεις να φέρνουν και σε εσάς έστω και μια μικρή ανακούφιση από την ντροπή που αναφέρετε και την οποία δεν νιώθω, για τους λόγους που εξήγησα.
Να'στε καλά.
Το ότι οι βρισιές αυτές αποτελούν "αναπόσπαστο" -όπως αναφέρετε- κομμάτι μιας ζωντανής γλώσσας, δεν σημαίνει ότι τις αποδεχόμαστε, πολλώ δε μάλλον ότι πρέπει να τις αποδεχόμαστε. Φυσικά δεν εννοώ το οποιοδήποτε νέο στοιχείο που προστίθεται και πιθανόν εμπλουτίζει την ελληνική. Οι "ιδιαίτερες" αυτές λέξεις καλό είναι-και μάλιστα αυτό είναι το ζητούμενο- να αποφεύγονται και να παραμερίζονται αφού το περιεχόμενό τους είναι ήδη φορτισμένο αρνητικά, ακόμη κι αν οι ίδιες ετυμολογικά δεν εκλύουν κανένα προσβλητικό, άσχημο, αρνητικό περιεχόμενο. Είναι εξ' άλλου ελαφρώς απαράδεκτο το γεγονός, ότι παιδιά που ενδεχομένως επισκέπτονται την συγκεκριμένη σελίδα με σκοπό την εύρεση συνωνύμων στην εκάστοτε λέξη, να βλέπουν βρισιές, να τις θεωρούν συνώνυμες- ακόμη και αν όντως νοηματικά συνδέονται ή ταυτίζονται, πράγμα βέβαια αδύνατο για δύο έννοιες- και κατ' επέκταση να εντείνεται η χρήση τους. Ο πλούτος της γλώσσας μας , κατά την γνώμη μου, δεν εμπεριέχει τις βρισιές και φυσικά δεν αντλώ καμία ανακούφιση από την αποδοχή τους. Εύλογη θα ήταν μία πιο ενεργή αντιμετώπιση (αντίσταση) σε οτιδήποτε υποβαθμίζει την ελληνική και οποιοδήποτε εσφαλμένο χαρακτηριστικό τολμά να την προσβάλλει και να την αλλοιώσει, σε αντίθεση με την αδρανοποιημένη στάση αποδοχής που προβάλλετε.
Τα παραπάνω αποτελούν μονάχα την άποψή μου, την οποία απλώς θέλησα να παρουσιάσω. Ελπίζω να μην σας προσέβαλα με οποιονδήποτε τρόπο.
Καλή σας μέρα.
Νίκη πολύ καλά τα γράφεις!
Σας ευχαριστώ πολύ !
Ὄχι, Νίκη, δὲν μὲ προσέβαλες καθόλου. Κατανοῶ, σέβομαι καὶ χαίρομαι ποὺ φιλοξενῶ τὴν ἄποψή σου ἐδῶ, μιᾶς καὶ δείχνει βαθύτερο νοιάξιμο γιὰ δύο ἀπὸ τὰ πολυτιμότερα ἀγαθά μας: τὴ γλώσσα καὶ τὰ παιδιά.
Ὡστόσο, ἐπὶ τῆς οὐσίας, θεωρῶ πὼς ὁ καθένας μας δικαιούται νὰ ἐκφράζεται μὲ τὰ γλωσσικὰ μέσα ποὺ διαθέτει, ἀσχέτως αἰσθητικῆς ποιότητας αὐτῶν. Ἐπίσης, ἐὰν μπορῶ νὰ δείξω σὲ κάποιον ποὺ δὲν γνωρίζει παρὰ μόνο βρισιές, ἔστω καὶ μία πιὸ «πολιτισμένη», συνώνυμη λέξη, ἡ ὁποία νὰ καλύπτει τὴν ἀνάγκη του γιὰ ἀκριβέσετερη έπικοινωνία τῶν συναισθημάτων ἢ τῆς σκέψης του (μέσω ἑνὸς λήμματος ποὺ δὲν κάνει πολιτιστικὲς ἢ αἰσθητικὲς διακρίσεις), τὸ θεωρῶ κέρδος, τόσο γιὰ τὴ χρήση τῆς γλώσσας, ὅσο καὶ γιὰ τὸν ἐνδιαφερόμενο.
Γιὰ τὸ πιὸ εὐαίσθητο καὶ κρίσιμο θέμα τῶν παιδιῶν, δυστυχῶς δὲν προλαβαίνω νὰ παραθέσω τὴ γνώμη μου ἐδῶ σήμερα. Ἐλπίζω νὰ βρῶ τὴν κατάλληλη στιγμὴ νὰ ἐπανέλθω ἐπ'αὐτοῦ στὸ ἐγγὺς μέλλον.
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου